مجبور به مذاکره برای نمایش فیلم ضد فتنه در شهرستان کاشمربودیم!
قاسم کافی | سه شنبه, ۲۸ بهمن ۱۳۹۳، ۱۲:۴۶ ب.ظ
نمایش آثار جشنواره فیلم عمار در شهرستانها برای خودش حکایتی غریب اما بسیار شنیدنی است
نویسنده : مصطفی شاهکرمی
نمایش
آثار جشنواره فیلم عمار در شهرستانها برای خودش حکایتی غریب اما بسیار
شنیدنی است. معمولاً وقتی با اکرانکننده همصحبت میشویم ممکن نیست که اثر
وضعی و معنوی این اقدام خالصانه که بدون هیچ چشمداشت و دستمزدی و فقط با
نیت قربتالیالله انجام میشود را در لابهلای اتفاقات و خاطرات آنها
ملاحظه نکنیم. به رغم اینکه همه آنها یکسری آثار مشترک را در جای جای
کشورمان اکران کرده و نمایش دادهاند اما هر کدام برای خودشان روایتی بکر و
شنیدنی دارند که با دیگری کمترین شباهتی ندارد مگر در حوزه اثرگذاری و
اشتیاق مخاطبان بالاخص نوجوانان و جوانان که جملگی تحت تأثیر محتوای این
آثار صحبتهای عالمانه و عاشقانهای بر زبانشان جاری میشود. ""قاسم کافی» اکرانکننده آثار جشنواره مردمی فیلم عمار در شهر کاشمر استان
خراسان رضوی بوده و شغلش «برق کاری» است که او هم حرفهای شنیدنی در زمینه
اکرانهایی که انجام داده است، دارد. به بهانه آغاز به کار پنجمین دوره
جشنواره مردمی فیلم عمار گفتوگویی با او انجام دادهایم که در ادامه
میخوانید.
وی ادامه میدهد: بعد از این بود که همراه دیگر دوستان پیگیر کار شدیم و در شهرها و مناطقی مثل فیضآباد و خلیلآباد و دیگر جاها افرادی را شناسایی و پیدا کردیم که مایل بودند در این راه خدمتی انجام دهند. بدین ترتیب یک تیم اکرانکننده کامل در سراسر کاشمر و مناطق اطرافش سازماندهی کردیم و با تقسیم وظایف و آثار توانستیم با یاری خداوند اکرانهای خوبی برگزار کنیم. در شهر کاشمر بحث اکران را در مکانهایی مثل مساجد، پایگاههای بسیج و نمایشگاههای مختلف پیگیری کردیم. به علت ازدحام جمعیت و حضور بازدیدکنندگان در نمایشگاههایی مثل نمایشگاه دفاع مقدس که معمولاً مردم از هر قشری در آن حضور پیدا میکنند، ما هم این فرصت را غنیمت شمرده و در هر روز از ابتدای صبح تا بعد از نماز مغرب و عشاء در محل نمایشگاه چادری را برای اکران آثار تعبیه کردیم که با لطف خدا و تلاش دوستان روزانه بالغ بر 40 تا 50 اثر را با شرایط خاص و امکانات محدود و کم اکران میکردیم.
ابراهیمی اظهار میدارد: این یک نمونه از نحوه اکرانهای ما بود و در شکل دیگر به سراغ بچههای مساجد و فعالان پایگاههای بسیج مستقر در آن مساجد میرفتیم و پس از انجام هماهنگیهای لازم و مهیا کردن محیط و شرایط اکران، دی وی دی آثار را برای اکران به آنها میدادیم. هر چند روزهای اول راضی کردن متولیان امور مساجد برای کسب اجازه اکران و رضایت دادن به نمایش فیلم در مسجد برای خودش یک هفت خان داشت اما اکنون بحمدالله کارها قدری بهتر شده است و مردم تا حدود زیادی با چنین اقداماتی کنار آمدهاند و حتی از آن استقبال میکنند.
این اکرانکننده در ادامه خاطرنشان میکند: برنامهای تحت عنوان «چهل شب چهل شهید» هم داریم که هر شب میهمان منزل یکی از شهدای شهر هستیم. ما دیدیم که این برنامه هم فرصت خوبی است برای اکران برخی آثار مرتبط و فیلمهایی که میتوان در منازل شهدا آنها را اکران کرد و به نمایش گذاشت. این برنامه «چهل شب چهل شهید» چندین سال است که انجام میشود و بعد از آن دیگر دیدار با خانوادههای شهدا و شنیدن خاطرات و خصوصیات شهیدشان با نمایش فیلمها و آثار جشنواره مردمی فیلم عمار عجین و همراه شده بود. به طور مثال یادم است یک شب جمعه که به منزل یک دانشآموز شهید رفته بودیم پس از قرائت قرآن و اجرای بخشهای مختلف برنامه، به خصوص بعد از سخنرانی یک نفر خطیب و سخنران در رابطه با جبهه و دفاع مقدس؛ کلیپی از آثار جشنواره عمار در همین زمینه پخش کردیم که مورد توجه و استقبال آن خانواده شهید و نوجوانان و جوانانی که عمدتاً همیشه در مجلس ما حضور داشتند، قرار گرفت.
ابراهیمی در رابطه با استقبال مخاطبان از برخی آثار جشنواره اظهار میدارد: معمولاً مردم از همه آثار استقبال میکردند اما آثاری مثل «بابا جون داد» یا انیمیشن «سربازان بینالملل» در زمره کارهایی بودند که مورد اقبال قرار گرفتند. اکثر نوجوانان وقتی کیفیت بالا و گرافیک خوب انیمیشن «سربازان بین الملل» را دیدند سؤال میپرسیدند که آیا این اثر کار بچههای کشورمان است یا نه؟ و وقتی ما به آنها میگفتیم که این اثر را بچههای کرمان ساختهاند از این همه پیشرفت و خوش ساختی اثر تعریف کرده و شگفتزده و خوشحال میگفتند چقدر خوب است که ما هم میتوانیم در کشورمان چنین آثاری را تولید کنیم.
این اکرانکننده در پایان میگوید: یکی از خاطرات جالب و شنیدنی ما مربوط میشود به مشکلاتی که ما در بحث اکرانها به خصوص اکران برخی آثار خاص داشتیم و آن این بود که برخی افراد به دلیل تعلق خاطر به جناحهای سیاسی خاص و طرفداری از آنها نمیخواستند اجازه بدهند که به طور مثال آثاری درباره فتنه88 را اکران کنیم. وقتی میخواستیم فیلم «لکه» را در هیئت ........کاشمر پخش کنیم، به دلیل محتوای داستانی و افشاگرانهاش نسبت به فتنه سال 88 مایل بودیم آن را برای افراد بزرگسال که درک بیشتر و بهتری درباره فتنه دارند و مشتاقند تا زوایای تازهتری از آن برایشان مکشوف شود، اکران کنیم اما مسئولان آنجا اجازه این کار را به ما ندادند و گفتند باید در موردش با هم مذاکره کنیم! مشکل دیگری که ما داشتیم نداشتن دستگاه پروژکشن بود که با کمک افراد مختلف توانستیم یک پروژکشن را برای انجام اکران آثار خریداری کنیم. اما مشکل اینجاست و کار به جایی رسیده است که چند هیئت و پایگاه بسیج و مرکز فرهنگی و... هستیم و یک پروژکشن که مدام در حال دست به دست شدن است و هر چند روز یکبار از این پایگاه به آن مرکز و از این هیئت به دفتر قرض داده میشود تا کارشان راه بیفتد! حالا ماندهایم چه کارکنیم که امسال با توجه به اینکه مکانهای اکران فیلم بیشتر از قبل شده و مردم درخواستها و توقعات بیشتری از ما دارند، چگونه پروژکشن را برای چندین روز در اختیار داشته باشیم!
وی ادامه میدهد: بعد از این بود که همراه دیگر دوستان پیگیر کار شدیم و در شهرها و مناطقی مثل فیضآباد و خلیلآباد و دیگر جاها افرادی را شناسایی و پیدا کردیم که مایل بودند در این راه خدمتی انجام دهند. بدین ترتیب یک تیم اکرانکننده کامل در سراسر کاشمر و مناطق اطرافش سازماندهی کردیم و با تقسیم وظایف و آثار توانستیم با یاری خداوند اکرانهای خوبی برگزار کنیم. در شهر کاشمر بحث اکران را در مکانهایی مثل مساجد، پایگاههای بسیج و نمایشگاههای مختلف پیگیری کردیم. به علت ازدحام جمعیت و حضور بازدیدکنندگان در نمایشگاههایی مثل نمایشگاه دفاع مقدس که معمولاً مردم از هر قشری در آن حضور پیدا میکنند، ما هم این فرصت را غنیمت شمرده و در هر روز از ابتدای صبح تا بعد از نماز مغرب و عشاء در محل نمایشگاه چادری را برای اکران آثار تعبیه کردیم که با لطف خدا و تلاش دوستان روزانه بالغ بر 40 تا 50 اثر را با شرایط خاص و امکانات محدود و کم اکران میکردیم.
ابراهیمی اظهار میدارد: این یک نمونه از نحوه اکرانهای ما بود و در شکل دیگر به سراغ بچههای مساجد و فعالان پایگاههای بسیج مستقر در آن مساجد میرفتیم و پس از انجام هماهنگیهای لازم و مهیا کردن محیط و شرایط اکران، دی وی دی آثار را برای اکران به آنها میدادیم. هر چند روزهای اول راضی کردن متولیان امور مساجد برای کسب اجازه اکران و رضایت دادن به نمایش فیلم در مسجد برای خودش یک هفت خان داشت اما اکنون بحمدالله کارها قدری بهتر شده است و مردم تا حدود زیادی با چنین اقداماتی کنار آمدهاند و حتی از آن استقبال میکنند.
این اکرانکننده در ادامه خاطرنشان میکند: برنامهای تحت عنوان «چهل شب چهل شهید» هم داریم که هر شب میهمان منزل یکی از شهدای شهر هستیم. ما دیدیم که این برنامه هم فرصت خوبی است برای اکران برخی آثار مرتبط و فیلمهایی که میتوان در منازل شهدا آنها را اکران کرد و به نمایش گذاشت. این برنامه «چهل شب چهل شهید» چندین سال است که انجام میشود و بعد از آن دیگر دیدار با خانوادههای شهدا و شنیدن خاطرات و خصوصیات شهیدشان با نمایش فیلمها و آثار جشنواره مردمی فیلم عمار عجین و همراه شده بود. به طور مثال یادم است یک شب جمعه که به منزل یک دانشآموز شهید رفته بودیم پس از قرائت قرآن و اجرای بخشهای مختلف برنامه، به خصوص بعد از سخنرانی یک نفر خطیب و سخنران در رابطه با جبهه و دفاع مقدس؛ کلیپی از آثار جشنواره عمار در همین زمینه پخش کردیم که مورد توجه و استقبال آن خانواده شهید و نوجوانان و جوانانی که عمدتاً همیشه در مجلس ما حضور داشتند، قرار گرفت.
ابراهیمی در رابطه با استقبال مخاطبان از برخی آثار جشنواره اظهار میدارد: معمولاً مردم از همه آثار استقبال میکردند اما آثاری مثل «بابا جون داد» یا انیمیشن «سربازان بینالملل» در زمره کارهایی بودند که مورد اقبال قرار گرفتند. اکثر نوجوانان وقتی کیفیت بالا و گرافیک خوب انیمیشن «سربازان بین الملل» را دیدند سؤال میپرسیدند که آیا این اثر کار بچههای کشورمان است یا نه؟ و وقتی ما به آنها میگفتیم که این اثر را بچههای کرمان ساختهاند از این همه پیشرفت و خوش ساختی اثر تعریف کرده و شگفتزده و خوشحال میگفتند چقدر خوب است که ما هم میتوانیم در کشورمان چنین آثاری را تولید کنیم.
این اکرانکننده در پایان میگوید: یکی از خاطرات جالب و شنیدنی ما مربوط میشود به مشکلاتی که ما در بحث اکرانها به خصوص اکران برخی آثار خاص داشتیم و آن این بود که برخی افراد به دلیل تعلق خاطر به جناحهای سیاسی خاص و طرفداری از آنها نمیخواستند اجازه بدهند که به طور مثال آثاری درباره فتنه88 را اکران کنیم. وقتی میخواستیم فیلم «لکه» را در هیئت ........کاشمر پخش کنیم، به دلیل محتوای داستانی و افشاگرانهاش نسبت به فتنه سال 88 مایل بودیم آن را برای افراد بزرگسال که درک بیشتر و بهتری درباره فتنه دارند و مشتاقند تا زوایای تازهتری از آن برایشان مکشوف شود، اکران کنیم اما مسئولان آنجا اجازه این کار را به ما ندادند و گفتند باید در موردش با هم مذاکره کنیم! مشکل دیگری که ما داشتیم نداشتن دستگاه پروژکشن بود که با کمک افراد مختلف توانستیم یک پروژکشن را برای انجام اکران آثار خریداری کنیم. اما مشکل اینجاست و کار به جایی رسیده است که چند هیئت و پایگاه بسیج و مرکز فرهنگی و... هستیم و یک پروژکشن که مدام در حال دست به دست شدن است و هر چند روز یکبار از این پایگاه به آن مرکز و از این هیئت به دفتر قرض داده میشود تا کارشان راه بیفتد! حالا ماندهایم چه کارکنیم که امسال با توجه به اینکه مکانهای اکران فیلم بیشتر از قبل شده و مردم درخواستها و توقعات بیشتری از ما دارند، چگونه پروژکشن را برای چندین روز در اختیار داشته باشیم!
منبع : روزنامه جوان