نخستین تصویر یکی از ۱۷۵ شهید غواص تفحصشده عملیات کربلای 4
- ۰ نظر
- ۱۷ خرداد ۹۴ ، ۲۲:۴۱
یک فعال فرهنگی درباره خرید تجهیزات برای نمایش فیلم های «عمار» بیان کرد که زمانی در ابتدای انقلاب در مساجد فیلم نمایش داده می شد که با اقبال زیادی همراه بود و خوب است که مساجد دوباره به این سمت بروند.
به
گزارش عمار فیلم به نقل از خبرگزاری مهر، یکی از رویکردهای اصلی و همیشگی
جشنواره مردمی فیلم عمار این بوده است که فیلم ها را از سینماها به درون
خانه های مردم ببرند و از این حیث متولیان آن تلاش کرده اند تا خود مردم را
به اکران فیلم ها تشویق کنند. اکران فیلم های مردمی عمار در روستاها و
شهرستان های مختلف به گونه ای پیش رفته است که اگر جایی با کمبود امکانات و
یا تجهیزات مواجه باشد خود مردم این تجهیزات را فراهم می کنند.
ما اگر بخواهیم در مقابل این جبهه کار کنیم، هم باید تنوع داشته باشیم ، هم ابتکار داشته باشیم، هم باید انگیزه داشته باشیم، هم باید برنامه داشته باشیم؛ کارمان برنامۀ هدایت شده باشد. و این نمی شود مگر با "تشکیل جبهه"
به گزارش «قاصدنیوز»،
در دوم اردیبهشت سال ۱۳۹۲ تعدادی از فعالان تشکل های فرهنگی توفیق شرفیابی
به محضر مقام معظم رهبری (مدظله العالی) را می یابند که شرح آن در کتاب
«قرارگاه های فرهنگی» منتشر شده است.
در این دیدار حرفهای مهمی رد و بدل می شود و معظم له رهنمودهای بسیار مهمی
را خطاب به حاضرین بیان می فرمایند در حقیقت مخاطب این فرمایشات تمامی
تشکل های فرهنگی می باشند که در این عرصه فعالیت می نمایند.
اخیراً جامعه ایمانی مشعر مشروح این فرمایشات را به همراه شرح مکمل بیانات
حضرت آقا با دیگر بیانات معظم له را در قالب کتابی به نام قرارگاه های
فرهنگی منتشر نموده است.
ه قلم: حجت الاسلام حسین ابراهیمی
برگرفته شده از قاصدنیوز
نمی دانم حال تو چگونه می شود آنگاه که کسی یا گروهی به خانه خدا یعنی کعبه جسارت کند حالا چه رسد به آنکه بخواهد خانه خدا را خراب نماید ، اما امروز امری سنگین تر از خراب شدن خانه خدا اتفاق افتاده است که آن تخریب حرمت و شرف یک مومن است، شیعیان علی علیه السلام مگر نشنیده اند که فرمود : المومن اعظم حرمة من الکعبه1؛ شرافت و احترام مومن از احترام کعبه،بیشتر است.
خدا رحمت کند مادرم را. یکی از راه های تربیت وی این بود که هرگاه از ما خلافی می دید، دیگر کار به ما نمی داد؛ یعنی ظرف شستن و دوخت و دوز و مانند آنها را از ما سلب می کرد و از این طریق کار را پیش ما ارزشمند می ساخت. امروزه بسیاری از ما دقیقاً کار را بالعکس می کنیم؛ یعنی وقتی بچه خلافی کرد او را به کار وا می دارند یا اگر اذیت کرد، کار او را دو برابر می کنند. در نتیجه، چنین بچه ای کار را تنبیه تلقی می کند، در حالیکه ما بیکاری را به عنوان تنبیه تلقی می کردیم.