به سوی استاندارد های «عماری» یک جشنواره / بلوغ به موقع در نقطه عطف
گروه فرهنگی فردا، محمد مهدی شیخ صراف - وقتی سال 89
در سالگرد حماسه 9 دی جشنواره فیلم عمار با تعداد اندکی آثار مستند کار خود را در
سینما فلسطین تهران آغاز کرد، کمتر کسی تصور می کرد طی پنج سال این جشنواره به
جایی برسد که بتواند آثار خود را نه تنها در همین سینما بلکه در 5 هزار نقطه دیگر
در سراسر کشور هم برای اقشار مختلف مردم به نمایش بگذارد. اکنون دیگر جشنواره
مردمی فیلم عمار منحصر به آثار مستند نیست بلکه در بخشهای مختلفی مثل فیلم های
داستانی کوتاه، پویانمایی، نماهنگ و اقلام تبلیغی هم برگزار می شود و هرسال رقابت
جدی تری در این بخشها شکل می گیرد.
هرچند فضای
جشنواره عمار متاثر از اتفاقات فتنه سال 88 شکل گرفت اما طی این سالها علاوه بر
اینکه این خط همچنان پر رنگ مانده است موضوعات عمار نیز در همین چارچوب خلاصه نشده
و هرسال به فراخور اولویت ها و نیاز جامعه در فراخوان آثار و موضوع بندی بخشها
دسته بندی تازه ای در آن شکل می گیرد. پرداخت به مقوله هایی مثل تاریخ شفاهی، اقتصاد
مقاومتی، جنگ نرم، سبک زندگی و نقد درون گفتمانی به عنوان نمونه ای از این دسته
بندی موضوعی آثار است که طی این 5 سال در دوره های مختلف جشنواره قابل ذکر است.