باید اربعین را با ادبیات گوناگون روایت کنیم / فقط با
ادبیات دینی، هیأتی یا انقلابی از اربعین صحبت نکنیم
میتوان برخی اعمال خاص مؤمنین را
برای مراتب عالی اهل تقوا تصور کرد، ولی برخی رفتارها و شعائر دینی هستند که باید
به آنها در نهایت عمومیت(فراگیری) نگاه کرد، که امام حسین(ع) عموماً و اربعین
حسینی خصوصاً همین ویژگی را دارد.
اما برای اینکه این امر تحقق پیدا
کند، چهکار کنیم؟ باید اربعین را با ادبیات گوناگون روایت کنیم. فقط با ادبیات
هیأتیها از اربعین صحبت نکنیم. بلکه ضمن صیانت از حقیقت اربعین با انواع ادبیاتی
که صنوف و سطوح مختلف اجتماع دارند با آن فکر میکنند و زندگی میکنند، از اربعین
سخن بگوییم؛ مثلاً با ادبیاتی که روشنفکرها در فضای خاصّ خودشان دارند، ادبیاتی که
فقیهان با اصطلاحات خاصّ خودشان دارند، با ادبیاتی که آزادگان جهان یا صنعتگران
جهان دارند.
باید سعی کنیم اربعین را با انواع
ادبیات معرفی کنیم، حتی این ادبیات نباید صرفاً دینی یا انقلابی باشد. البته وقتی
با ادبیات دیگران، عاشورا و اربعین امام حسین(ع) را توصیف میکنیم، باید مراقب
باشیم که مبادا آن را تحریف کنیم. ولی آن اصل تعمیم اقتضا میکند که ما این کار را
انجام دهیم.
ممکن است خیلی از جوانها باشند که با
هیاتهای مذهبی ارتباط برقرار نکرده باشند، ولی باید بتوانند راحتتر از هیاتهای
مذهبی، با اربعین ارتباط برقرار کنند. ممکن است ما در هیاتها توانایی جذب آنها را
نداشته باشیم ولی امام حسین(ع) در اربعین، توانایی جذب آنها را دارد. آنها باید
کلماتی از جنسِ فکر و روحیات خودشان در توصیف اربعین بشنوند تا جذب شوند.
واقعاً اربعین با انواع ادبیات، قابل
توصیف و تبیین است. بنده کسانی را دیدهام که مسلمان نبودهاند، ولی آمدهاند و
اربعین را دیدهاند و تحت تأثیر شکوه اربعین قرار گرفتهاند. و برخی نیز حقایقی از
اربعین را تنها از طریق رسانهها دریافت کردهاند که انصافاً حقایق نابی بودهاند